بازی بالاترین شکل تحقیق است

"بازی بالاترین شکل تحقیق است" - A. Einstein.

اینجاست که چرا اینقدر مهم است…

در تمرین فوتبال کودک شش ساله‌مان در آخر هفته گذشته، من به دنبال آن رفتم تا کودک هشت ساله‌مان را پیدا کنم که یک تپه خاکی قابل توجهی در پایین یک تخته کشویی دارد، بنابراین او می‌تواند ماشین‌هایش را از سرسره بالا بکشد و ببیند که آنها در انبوهش می‌غلتند.

من می‌بینم که دست‌هایش را پر از خاک می‌کند و آن را به سمت تپه‌اش می‌برد. می بینم که خاک روی شلوارش می افتد و کفش هایش در راه سرسره. می بینم که آستین هایش خاک را پاک می کنند. من نگاه می کنم که او از نردبان بالا می رود، فقط برای اینکه از سرسره به پایین سر بخورد و در آن انبوه خاک بیفتم.

به جای اینکه به او بگویم بایستد و برادرش را تماشا کند، هر دو فقط می خندیم زیرا می دانیم که بازی کردن، یادگیری است. و او بهترین یادگیرنده از همه آنهاست. ما او را تماشا می کنیم و می فهمیم که او فقط بازی نمی کند - او خیلی بیشتر از این کار می کند. او در حال بازی است.

همانطور که آلبرت انیشتین زمانی گفت: "بازی بالاترین شکل تحقیق است." نه فقط قطعات فلزی و پلاستیکی آنجاست که آنها می توانند تخیل خود را روشن کنند و هر چه می خواهند باشند. شوالیه ای که از قلعه محافظت می کند یا فضانوردی که یک مرکز فضایی جدید می سازد. ایده ها بی پایان هستند.

ما هیچ کاری انجام نمی دهیم. در عوض، ما بازی او را تماشا می‌کنیم و از این که در حال یادگیری است لذت می‌بریم در حالی که یک شاهکار باحال می‌سازدآنجا. لباس ها قابل شستشو هستند؛ دست ها را می توان تمیز کرد، کفش ها را می توان تمیز کرد. ما به یاد داریم که ما بچه‌هایی بزرگ می‌کنیم که می‌دانند چگونه بازی کنند و خلق کنند، نه بچه‌هایی که می‌ترسند دست‌هایشان را کثیف کنند. اجازه نمی‌دهیم خستگی یا راحتی از ما بهترین استفاده را بکند. بله، راحت‌تر است که به او بگویید نامرتب نشوید تا اینکه مجبور شوید آن لباس‌ها را برای شب خیس کنید. بله، راحت‌تر است که یک آی‌پد بیاوریم و او را یک ساعتی آرام کنارمان بنشینیم. ما این را برای بچه هایمان نمی خواستیم. ما می‌دانستیم که مزایای بلندمدت PLAY واقعی بسیار بهتر و بسیار مهم است. می خواستیم به او اجازه دهیم بازی کند (و حتی با او بازی کند!)

«وقتی انسان بیش از 20 دقیقه می نشیند، فیزیولوژی مغز و بدن تغییر می کند. نیروی جاذبه شروع به جمع کردن خون در عضلات همسترینگ می کند و اکسیژن و گلوکز مورد نیاز یا سوخت مغز را از مغز سلب می کند. مغز اساساً زمانی که برای مدت طولانی می نشینیم به خواب می رود. حرکت و فعال بودن باعث تحریک نورون هایی می شود که در مغز شلیک می کنند. وقتی شما نشسته اید، آن نورون ها شلیک نمی کنند.* "~ edweek.org

اغلب، به عنوان والدین، می توانیم افراطی باشیم. ما می توانیم هر ثانیه از روز کودکمان را بیش از حد برنامه ریزی کنیم و آن را با چیزهای زیادی پر کنیم که یاد نگیرند چگونه به طور مستقل بازی کنند یا اینکه اصلاً هیچ وقت به آن توجه نکنیم. من بهترین های هر دو دنیا را پیشنهاد می کنم: یک رسانه شاد. اجازه دهیدبچه های شما بازی می کنند به یاد بیاورید که کودک بودن چگونه است... با یک زمین بازی پر از شگفتی.

با نگاهی به دوران کودکی خود، ما از تأثیر تجربیات زمین بازی بر آنچه در نهایت تبدیل شدیم قدردانی می کنیم. این تجربیات حیاتی و سازنده، کودکان را به متفکران، رویاپردازان و رهبران تبدیل می کند.

شما ممکن است مزایای آن را به طور کامل نبینید که فرزندتان به مدت 20 دقیقه تاب می خورد یا پانزده بار پشت سر هم از همان اسلاید سر می خورد، اما اینطور است. وجود دارد:

شخصیت . آیا می دانستید که بازی ارزش خود را افزایش می دهد؟ وقتی او این کار را بارها و بارها انجام می دهد، یاد می گیرد که مطمئن باشد که این موضوع را متوجه خواهد شد. او یاد خواهد گرفت که چه چیزی موثر است و چه چیزی نه. بالا بردن پاهایش باعث می شود سریعتر حرکت کند. خوابیدن روی شکم او را کند می کند. او خودش آن را تشخیص خواهد داد.

صبر. می توانم به شما بگویم که ما متوجه نمی شویم. اگر به من می‌گفتید 30 دقیقه در همان سازه زمین بازی بازی کنم، به شما می‌گفتم بزرگسال دیگری را برای انجام این کار پیدا کنید. حالا اگر از بیو، کودک هشت ساله ما، بپرسید، خوشحال می شود این کار را انجام دهد. او آن 30 دقیقه را به 45 دقیقه تبدیل می کرد، زیرا بازی به او صبر می آموزد. درست کردن آن اسلاید به زمان نیاز دارد. فهمیدن اینکه چگونه او می تواند یک قلعه خاکی غول پیکر در پایین آن سرسره بسازد، زمان می برد تا "او را به آینده منتقل کند."

مهارت های حرکتی. مهارت های حرکتی ظریف او در حالی که او آن تپه را در پایین ساختمان زمین بازی ساخت، واقعاً در حال بازی بودند. او استفاده کردهماهنگی او برای بالا رفتن از میله های میمون چهار بار متوالی. او از آگاهی فضایی خود برای بالا رفتن از پله ها استفاده کرد، بالا رفتن از نردبان به چشم دست نیاز داشت.

خوشبختی. او در حال خلاق شدن است و یاد می گیرد که چه کاری را دوست دارد انجام دهد. لبخند روی صورتش گواه بود.

برای فردایی بهتر، امروز بازی می کنیم.